Memphis

Het heeft de hele nacht gehoosd en geonweerd en ook na het ontbijt goot het nog. De koffers en tassen in de auto, de TomTom aan en gaan... Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan: het was pikkedonker, de regen kwam met bakken uit de hemel, het onweerde en in de verte dreigde een tornado. Maar ja, je hebt geen andere keuze dus je moet. De kordate stuurmanskunsten van Alida en het uitmuntende kaartlezen van Marion brachten ons over de natte wegen naar Memphis! De kamers waren nog niet te betrekken maar de koffers konden in een kantoortje en zo gingen we op weg naar een grote mall. Daar werd nog het een en ander ingeslagen en liepen we droog omdat het weer goot. Wat een rust in zo'n groot winkelcentrum en wat lopen hier ongelofelijke lange mannen rond. Niet alleen lang, maar ook breed... basketballers??? Het is de laatste avond met elkaar en we gingen op sjiek bij Olive Garden... lekker gegeten. Eenmaal op de kamer lazen we berichten van de schade die de tornado hier heeft aangericht. We hebben geluk gehad...De vliegtuigstoelen zijn gereserveerd en we zijn ingecheckt: morgen terug naar Nederland. Bye bye America!!!

The land between the Lakes

Vandaag is het nog warmer dan gisteren. Paducah hebben we nu gezien en daarom rijden we nog eens naar the Land between the lakes. Daar is een klein openluchtmuseumpje waar een quilt-bee gehouden wordt. De boerderijtjes en stalletjes op het terrein zijn nagebouwd in de stijl en de wijze van midden 1850 en bij een van die boerderijtjes hingen quilts over de balustrade van de veranda te wapperen in de warme wind. Aan de voor en achterkanten zaten vrouwen in de kleding van toen te patchen aan een double Irish Chain en te werken aan een gesandwichte quilt gespannen in een houten frame. We schoven aan om wat rijtjes te quilten en moesten stiekem lachen over het patchwork: grote naaisteken, de punten mijlen ver uit elkaar, plooien boven en aan de onderkant.... Maar uiteraard niets gezegd, gezellig gekletst met de dames over hun werk in dit park en braaf gequilt! Natuurlijk vonden ze het prachtig dat we uit Nederland komen en hebben alle dames voorzien van kleine klompjes. Daar waren wij dan ook mooi vanaf.... Toen terug naar huis, een hapje gegeten en 's avonds een 'eigen' naaldje geprikt Morgen naar Memphis en dan is het alweer de laatste dag....

Paducah again

Vrijdag 28 april: vandaag gingen we voor de 2e, en tevens de laatste, keer naar Paducah. Het zal voor de Nederlanders niet te geloven zijn, maar het was behoorlijk warm... en wat ook opviel: het was wederom niet onwijs druk. Een parkeerplek was zo gevonden en in de diverse tentoonstellingsruimten kon je goed bij de quilts komen.. Het gedeelte waar we nog niet waren geweest was in onze beleving kwalitatief van een beter niveau. Niet enkel grote quilts maar ook kleinere en hele mooie.

The Lion king heeft hier zeker veel indruk gemaakt want daarvan ging een enorme wand vol met quiltjes van dezelfde afmeting. De een nog mooier dan de ander... Ook bij de rest waren prachtige exemplaren.

Toch blijf ik van mening dat ons eigen gilde het absoluut goed doet en dat de kwaliteit in Nederland hoog is. Dus quilters: alle complimenten!!!

In de country

Na de fikse regen- en onweersbuien van vannacht was het behoorlijk afgekoeld maar we besloten toch om landinwaarts te gaan. We kregen gisteren een tip voor een quiltshop 'ergens' op een boerenerf en daar gingen we op zoek. Het was een puzzel waar zelfs onze TomTom wat moeite mee had maar vragen staat vrij hier en een antwoord krijg je altijd. Dus reden we na een poos een mooi verzorgd boerenerf op waar de Backyard was. Je wilt het niet geloven maar de winkel stond vol vrouwen, volop personeel en nog meer stoffen voor hele gunstige prijzen. Ach ja, en we hadden nog niet genoeg gekocht dus sloegen we onze slag... Ze wilden ons allemaal wel helpen en zeker als je vertelt uit Nederland te komen. Het was dus weer kostelijk om te beleven. Met tasjes en zakjes bepakt gingen we verder naar ' the land between de lakes' . Een prachtig natuurgebied tussen 2 langgerekte meren in. We reden daar een hele route over boswegen naar diverse prachtige uitkijkpunten waar mensen (nu al) kampeerden en konden varen en vissen. Onder de luifel van een caravan ( het weer werd allengs beter) zat een vrouw te quilten en dat werd waargenomen door de haviksogen van Marion. Ze plofte de auto aan de kant en we togen naar de nietsvermoedende vrouw. Het was kostelijk om mee te maken: we prezen haar quiltje, maakten een foto van de dame en duwden haar klompjes in haar hand. Zwaaien bij het wegrijden: die had de dag van haar leven!! Heerlijk.

Morgen naar Paducah voor voor de tweede onderdompeling in de 1600 quilts.

Wordt vervolgd...

Quilts, quilts en nog meer quilts....

Omdat we bang waren geen parkeerplek te kunnen vinden en uren te moeten wachten bij de ingang, besloten we om eerst een shoppingmall te bezoeken omdat het tijd werd dat Marion haar boodschappen moest doen. Het weer was geweldig: zeker 25 graden met een warme föhn en in de mall was het heerlijk toeven. Mooie winkels met genoeg te koop maar helaas niet wat er gezocht werd...Annemiek had een leuke ontmoeting met een verkoopster die aan haar neus zag dat zij quiltster was en het daaruit voortvloeiende gesprekje was allerhartelijkst. Na een kleine lunch togen we dan naar Paducah, naar de tentoonstelling. De auto kon heel dichtbij geparkeerd worden en bij de ingang stond geen wachtrij dus ook de entreekaarten hadden we al rap in ons bezit. De eerste locatie stond vol met winkeliers. Je kunt het je niet zo gek bedenken of het was er: goedbedoelde quilttools, van stempels, rulers, tasjes tot matjes, patronen en natuurlijk stoffen in alle kleuren en uitvoeringen. En mijn hemel, wat was het er warm...Zo hier en daar ook een paar quilts, maar dan wel hele grote.

Na rondgekeken te hebben gingen we met een speciaal busje naar de tentoonstellingsruimte. En daar was het ons natuurlijk om begonnen: quilts, quilts en nog eens quilts. Groot, groter, grootst... In de catalogus worden er meer dan 1600 omschreven en daar moet je wel de tijd voor nemen. Die hebben we dus niet allemaal gezien, maar er komt nog een dag! Opvallend veel Japanse quilters hebben hun kunststukken ingestuurd; de meeste waren Baltimore quilts met priegelige kleine steekjes door hele smalle vingertjes. Deze zijn met de hand genaaid en gequilt en allemaal enorm groot! Wat een karwei. De Amerikaanse dames maken ook grote maar veelal met de machine en met grote patronen. Het werd ons al snel duidelijk dat wij in Nederland zo 'gek' nog niet zijn met ons werk: kleiner en fijner.... Afijn het is interessant om te zien en we gaan uiteraard de andere ook nog bekijken..

We gingen terug naar ons hotel, het weer betrok en de nacht verliep met enorm veel regen en onweer.

Paducah

Verbazing wekkend waar wij eten. Gisteravond in een heel klein dorp maar de tent zat vol. Het motel was verschrikkelijk. In amsterdam zouden zij zeggen , daar laat je je hond nog niet slapen. Maar..........in het vooruit zicht van hancocks kon niets meer stuk. S morgens gingen annemiek en alida naar het quiltmuseum , marion naar de walmart.

Daarna naar Hancocks, oh nee eerst Applebee voor de lunch. Ja en toen.......stappen wij binnen bij Hancocks.

Twee betonblokken stonden naast mij. Zacht gekreun naast mij. Het was nog niet druk dus rennen door de hele smalle gangetjes.

Er werd wat in het karretje gelegd en hup verder. Na een poosje was toch de batterij in het hoofd leeg en gingen wij op weg naar Union City. Het lag verder dan wij dachten maar een motel waar alleen prinsesjes komen dus wij zaten goed. Alida ging op het bed liggen en zei, hier kom ik niet meer af, zo mooi!

Toch nog gegeten in een heerlijk restaurant en nu zijn Alida en Annemiek ijverig met de naald.

Morgen op herhaling Paducah.

Paducah, here we are...

Gisteren, 23 april, zijn we vanaf Hamilton naar Troy, nabij St. Louis, gereden.Onderweg niets beleefd en dat was maar goed ook want Marion gaat niet zo lekker. De infectie in haar hoofd maakt dat ze zich beroerd voelde. Ze ging alleen op een kamer en kon dus gaan slapen wanneer ze maar wilde. Alida en Annemiek prikten nog een naaldje weg en keken naar ' boer zoekt vrouw'. We wilden natuurlijk wel op de hoogte blijven van die Nederlandse boeren, toch?

Vanmorgen dus gingen we van Troy richting Paducah. Het gaat met Marion helemaal niet, dus eerst naar de apotheek voor een sterker middel. Onderweg moest er getankt worden en, hoe toevallig, was er een Antique hal aan de overkant. 'Kaassie' voor Marion die al dagen spijt heeft van een oude quilt die ze graag had willen kopen maar te duur vond. En, wat bleek...? Oude quilts te over, redelijk betaalbaar en in goede staat. Zo blij als een kind ging ze met haar schat de auto in. Deze keer was de afstand niet meer zo onwijs lang en namen we de tijd om langs de Ohio river te picknicken. De temperatuur stijgt weer, dus was het langs het water even heerlijk toeven. En daarna reden we zo Paducah binnen. Het was nog rustig in de straten maar als ik het moet geloven zal het vanaf woensdag één deinende mensenmassa zijn. Er wordt op diverse locaties nog driftig gewerkt aan de inrichingen. Het zal ons benieuwen.

We slapen nu een nachtje in Benton, of all places, in het gebied 'between the lakes'. We hebben het beter gehad maar moeten het er maar mee doen. Vanaf morgen beter!

Wordt vervolgd

Missouri Star

Vol verwachting klopte ons hart want vandaag zouden we dan zelf de 'quiltstraat' van Hamilton gaan bezoeken. Maar, allemachtig, wat was het koud vanmorgen... de temperatuur was ten opzichte van gisteren met 50% gedaald. Dat was een tegenvaller maar we kregen het vanzelf warm...

Missouri Star kent verschillende panden waarin de stoffenmerken zijn ondergebracht. In het 'hoofdgebouw' lopen de hele dag diverse virtuele korte quiltworkshops waarin Jenna Doan, uiteraard, breeduit in beeld komt. Je kunt erbij gaan zitten op een brede bank en fauteuils. Verder in de ruimte hangen de wanden vol met quilts met daaronder de bijpassende stoffen. Keurig geordend en met heel veel personeel dat overigens ook geldt voor de andere winkelpanden. De boeken die Missouri quilt heeft uitgegeven vind je overal terug.

Stoffen te kust en te keur en overal dames en een enkele man waarvoor ook een heerlijke rustgevende ruimte is ingericht zonder al dat gekwetter aan je hoofd. Ben je beginnende quilter loopt je hoofd al snel om.

We gingen eerst op 'orientatie', dronken er koffie met iets lekkers erbij, deden een snelle lunch en hup doken we weer onder de stoffen.

We weten nu wat we willen en dus morgen gaan we gericht weer 'downtown' Hamilton.

We kunnen constateren dat het best een unieke gelegenheid is in de quiltwereld maar we moeten ook zeggen dat de straat veel meer indruk zal maken als de voorgevels van de panden eens in een vrolijke kleur geverfd worden. Buiten 2 kleurrijke muurschilderingen geeft het wel een grauwe saaie aanblik.

Morgen het volgende bezoek...